روز یکشنبه ۱۴ مهر ماه(۶ اکتبر ۲۰۱۹) کنگره عظیمی تحت عنوان« کرامت مالایی ها» از سوی چهار دانشگاه بزرگ دولتی مالزی( دانشگاه سلطان ادریس، دانشگاه مالایا، دانشگاه یو پی ام و دانشگاه تکنولوژی مالزی) با حضور بیش از ۵۰۰۰ نفر شرکت کننده در استادیوم ورزشی مالاوتی شهر شاه عالم و با حضور رهبران سیاسی و اجتماعی مالایی از احزاب و گروههای مختلف دولتی و غیر دولتی، برگزرا شد.

در این کنگره افزون بر ماهاتیر نخست وزیر، خانم وان اسماعیل معاون نخست وزیر، وزرای اقتصاد، آموزش و دفاع و از سوی احزاب مالایی مخالف دولت نیز افرادی همچون عبدالهادی آونگ رییس حزب اسلامی پاس، انور موسی دبیرکل حزب آمنو، هشام الدین حسین وزیر دفاع سابق، خیری جمال الدین وزیر ورزش و جوانان سابق و ... حضور داشتند.

هدف از برگزاری این کنگره، دفاع از کرامت و جایگاه قانونی و سیاسی و اجتماعی مالایی تباران در زمینه های نژادی، مذهبی، قانون اساسی، سلطنت پادشاهی و جایگاه اجتماعی آنان در برابر سایر اقوام و نژادهای ساکن مالزی اعلام گردیده بود.

قابل ذکر این که از انور ابراهیم رییس حزب PKR و نخست وزیر آینده، با این که مالایی تبار هست دعوت نشده بود چون حزب PKR یک حزب مالایی خالص نیست و سایر اقوام نیز در این حزب عضویت دارند.

برگزاری این کنگره سیاسی- نژادی با واکنشهای مثبت و منفی زیادی در جامعه مالزی و بین اقوام مختلف ساکن این کشور رو برو شد که در این نوشتار با اشاره مختصری به پیش زمینه ها و واکنشها و چشم انداز پیش روی این روند و حرکت سیاسی، قومی و نژادی و تبعات و پیامدهای مثبت و منفی آن برای کشور مالزی پرداخته میشود.

پیش زمینه:

مالزی یک کشور چند نژادی، چند مذهبی و چند فرهنگی است. اکثریت جامعه( حدود ۶۵ درصد) را مسلمانان نژاد مالایی تشکیل داده و چینی تباران و هندی تباران نیز حدود ۲۵ و ۸ درصد از ساکنان این کشور را به خود اختصاص داده اند.

هنگام استقلال در سال ۱۹۵۷میلادی و تشکیل دولت مستقل مالزی، برای رفع مشکلات قومی و نژادی موجود، پایه گذاران استقلال این کشور با راهنمایی و مشورت نمایندگان استعمار انگلیس، در قانون اساسی تدوین شده برای مالزی، امتیازات ویژه ای برای مالایی تباران مسلمان در زمینه های اقتصادی، آموزشی، استخدامی و سیاسی در نظر گرفته شده است که سایر اقوام و نژادها از آن محروم هستند.

دلیل اختصاص این امتیازها به مالایی ها نیز این بوده که آن ها ساکنان و صاحبان اصلی سرزمین مالزی بوده و سایر اقوام مهاجرانی بودند که در دوران حاکمیت استعمار انگلیس بر این جزیره از چین و هند برای کار در معادن و جنگلها به مالزی کوچانده شده اند. در واقع سایر اقوام مهاجر در برابر بهره مندی از شهروندی مالزی به پذیرفتن این امتیازها به مالایی ها رضایت دادند.

اگر چه در آن زمان این شکل از تقسیم قدرت و در نظر گرفتن امتیازات و تسهیلات ویژه برای مسلمانان مالایی روند استقلال و تشکیل دولت-ملت مالزی را تسهیل نمود، ولی این تبعیض آشکار بین شهروندان که غیر مالایی ها را به نوعی به شهروند درجه دو تبدیل میکرد، برای همیشه مانند استخوان لای زخم زمینه را برای اختلافات و نگرانیها و هراس از آینده و سوء استفاده از این جریان از سوی هر دو گروه اجتماعی فراهم ساخت.

با در نظر گرفتن موضوع امتیازهای پیش بینی شده در قانون اساسی مالایی ها، اینک پس از ۶۲ سال که از استقلال این کشور می گذرد، افزون بر رهبران اقوام و نژادهای مختلف ساکن مالزی، گاهی احزاب رقیب سیاسی مالایی هم برای کوبیدن طرف مقابل، با طرح ادعای مخالفت با اقوام و یا دفاع از اقوام و بعضا تخت عنوان حمایت از حقوق مالایی ها، از آن سوء استفاده می نمایند.

برای نمونه، حالا که ائتلاف امید که متشکل از احزاب مختلف مالایی و غیر مالایی است و قدرت را در اختیار دارد، از سوی احزاب مخالف از جمله آمنو و پاس متهم است که با سپردن بخشی از مقامات کلیدی و پستهای وزارتی به غیر مالایی ها، در صدد تضعیف مسلمانان و جایگاه مالایی هاست.

در واقع، برگزاری کنگره دفاع از« کرامت مالایی ها» هم از سوی طرفداران دولت برای مقابله با این تبلیغات سوء برگزار شده تا نشان دهند که دولت ائتلاف امید به رغم اینکه از احزاب مختلف تشکیل شده، ولی همچنان بر جایگاه قانونی و امتیازهای ویژه در نظز گرفته شده در قانون اساسی برای مالایی ها معتقد و پایبند است.

اهم سخنان ماهاتیر محمد نخست وزیر مالزی در کنگره « کرامت مالایی ها»

ماهاتیر محمد نخست وزیر مالزی که در این کنفرانس بعنوان میهمان ویژه شزکت کرده بود، پس از تحویل گرفتن متن قطعنامه کنفرانس اظهار داشت: این ها خواسته های شرکت کنندگان در کنفرانس است. ولی بدین معنی نیست دولت تمام این تقاضا ها را بپذیرد. ما باید آنها را بررسی کنیم و ببینیم چه کار میتوانیم انجام دهیم. وی پذیرفت که جایگاه مالایی ها در دولت کنونی بهتر از دوران دولت قبلی نشده است. این وضعیت نتیجه اختلافات موجود در بین جامعه مالایی است که در اخزاب مختلف سیاسی دسته بندی شده اند و موجب شده از نظر اقتصادی و سیاسی عقب بمانند.

جای اتکا به کمک های دولت بایستی مالایی ها خودشان تلاش کنند تا دوباره جایگاه احترام آمیز خود را به دست آورند. ما همیشه با دعا کردن از خدا درخواست میکنیم تا از ما حمایت کند و رحمتش را شامل گرداند، ولی باید به یاد داشته باشیم که خداوند تا چندی که خودمان تلاش به عمل نیاوریم به ما کمک نخواهد کرد. قرآن کیگوید ابتکار عمل به خرج دهید تا سرنوشت خود را تغییر دهید. من مطمئنم که این کنفرانس تشکیل شده تا راه عملی تغییر سرنوشت جامعه را بهبود ببخشیم.

دلیل این عقب ماندگی ها ما هستیم که از همدیگر جدا شده و به گروههای کوچکی تقسیم و علیه هم تلاش میکنیم و به همین دلیل است که به احزاب غیر مالایی دیگر متکی شدیم. چه بخواهیم یا نه، در حال حاضر احساسات و خواست دیگران را هم در نظر میگیریم، و در انتخابات هم همینطور خواهد بود. وقتی ما به دیگران متکی باشیم، به هرحال وامدار آنها خواهیم شد، و از دست دادن حمایت آنها نگران خواهیم شد و این بمعنای از دست دادن جایگاه خودمان است. به همین خاطر، ما به قدرتی که در اختیارمان گذاشته شده خیانت کردیم تا جایی که به کرامت ما خدشه دار شده و در کشور خودمان سرافکنده هستیم.

وی از مالایی ها درخواست کرد سخت تلاش کنند تا کرامت خود را به دست آورند.

قطعنامه پایانی سمینار

در پایان کنگره، پیشنهادات ۵ کمیته فرهنگی، اقتصادی، آموزشی، مذهبی و سیاسی به شرح زیر قرائت و تسلیم نخست وزیر گردید.

- در بخش آموزش آمده است: لغو آموزش مدارس زبان مادری( چینی و هندی) تا ۶ سال آینده تا سال ۲۰۲۶. چون مدارس آموزش به زبان مادری وحدت اقوام را بوجود نمی آورد. بایستی سیاست آموزشی مدارس زبانی (مالایی) واحد در سطوح مختلف فعالیت آموزشی داشته باشند. همچنین به افراد بومی و مالایی بورسیه های تحصیلی بیشتری از طریق برگزاری آزمون تعلق گیرد و تنها دانشجویانی که نمرات بیشتری کسب میکنند از بازپرداخت وامهای دریافتی در دوران تحصیل معاف گردند.

- در بخش مذهبی آمده است: لازم است تمام پستها و مقامات بالای حکومتی در اختیار مالایی ها قرار گیرد. از جمله پست رییس دادگستری، دادستان کل، فرماندهی عالی پلیس، فرماندهی نیروهای مسلح، نخست وزیری، معاون نخست وزیر، سروزیران ایالتی، وزارت دارایی، وزارت دفاع، وزارت آموزش و ...

    همچنین به کانون وکلا و سازمان حقوق بشر مالزی و سمن های لیبرال اجازه داده نشود که در امور مذهبی اسلامی تحت عنوان حقوق بشردخالت کنند.

- در بخش اقتصادی آمده است: لازم است دولت رفاه اجتماعی و اقتصادی مالایی ها را بدون در نظر نگرفتن سایر اقوام بهبود بخشد. این امر از طریق برگزاری دوره های خاص آموزشی حرفه ای برای مالایی ها، تقویت مؤسسات اقتصادی آنها، و شرکتهای وابسته به دولت و ایجاد نهادی برای نظارت این نهادها محقق شود.

    کاهش نابرابری درآمدی مالاییها با افراد غیر مالایی.

- در بخش سیاسی آمده است که: رهبران مالایی در خصوص وضعیت سیاسی نا بهنجار مالایی ها باید مورد مؤاخذه قرار گیرند. رهبران مالایی چا آنها که در قدرت هستند یا نه، حزب آمنو باشد یا غیر آمنو، در قبال این وضعیت کاملا مسئولند. آنها در قبال وادادگی کنونی مالزی مقصرند. بعنوان نمونه مقدار کم زمینهای کشاورزی باقیمانده در دست مالایی ها( زمینهای مالایی ها عمدتا به افراد و شرکتهای غیر مالایی ها فروخته شده است).

- در بخش فرهنگ اشاره شده است که: اتخاذ مواضع شدیدتر در برابر افراد و گروههایی که در امور مسایل دینی و اسلامی که در قانون اساسی آمده است، دخالت می کنند. ما باید هرگونه مداخله افراد بیرونی که در صدد ترویج آموزه های انحرافی از اسلام و فرهنگ مالایی هستند را رد و طرد کنیم.

    در خصوص زبان مالایی بعنوان زبان ملی، از وزارت آموزش خواسته شده تا فراگیری زبان جاوی تمرکز کند تا ارده دولت محقق شود. آنهایی که مخالف تدریس خط جاوی در مقطع کلاس چهارم هستند بایستی عواقبش را نیز بپذیرند.

توضیح:

- به نظر می رسد، پس از اعلام اتحاد و ائتلاف اخیر بین حزب پاس و آمنو( به رغم اختلافات دیرینه ای که با هم داشتند) که هر دو از احزاب مالایی و مسلمان هستند، به منظور مبارزه با «ائتلاف امید» حاکم و پیروزی کاندیداهای این دو حزب در ۳ انتخابات میان دوره ای پارلمانی گذشته در ایالتهای مختلف و شکست کاندیداهای ائتلاف امید، آقای ماهاتیر از ادامه این روند احساس خطر نموده و برای جلو گیری از شکست در انتخابات سراسری پارلمانی پانزدهم که سه سال دیگر برگزار خواهد شد، با برگزاری این کنگره قصد دارد بخشی از آرای مالایی های مسلمان را به ائتلاف امید جذب و مانع از شکست خود و این ائتلاف در انتخابات پیش رو گردد.